In de negentiende en twintigste eeuw had het geloof in individualisme desondanks een zekere logica, omdat er geen externe algoritmen waren die me daadwerkelijk effectief konden volgen. Staten en markten wilden dat misschien wel, maar ze hadden er de technologie niet voor. De KGB en de FBI hadden hoogstens een vaag beeld van mijn biochemie, mijn genoom en mijn brein en zelfs als agenten al mijn telefoontjes zouden afluisteren en al mijn toevallige ontmoetingen op straat zouden bijhouden, dan hadden ze nog de rekenkracht niet om al die gegevens te analyseren. Onder twintigste-eeuwse technologische omstandigheden hadden liberalen dus gelijk met hun bewering dat niemand me beter kan kennen dan ikzelf. Mensen hadden dus een uitstekende reden om zichzelf te beschouwen als een autonoom systeem en om hun eigen innerlijke stem te volgen in plaats van de bevelen van Big Brother. De eenentwintigste-eeuwse technologie zou echter externe algoritmen kunnen zakelijke energie vergelijken creëren die de mens kunnen ‘hacken’ en mij veel beter leren kennen dan ik mezelf ken. Zodra dat gebeurt, zal het geloof in het individualisme instorten en zal de soevereiniteit van individuele mensen overgaan op een netwerk van algoritmen. Mensen zullen zichzelf niet meer beschouwen als autonome wezens die hun leven leiden zoals zij dat willen, maar zullen vertrouwd raken met het idee dat ze een verzameling biochemische mechanismen zijn die constant worden gevolgd en geleid door een netwerk van elektronische algoritmen. Daarvoor is niet eens een extern algoritme nodig dat me perfect kent en zich nooit vergist, het algoritme hoeft me alleen maar beter te kennen dan ikzelf en minder fouten te maken dan ikzelf. Dan zal het logisch aanvoelen om steeds meer beslissingen en levenskeuzes aan dit algoritme toe te vertrouwen. Op het gebied van de geneeskunde zijn we deze grens al over. In ziekenhuizen zijn we al geen individuen meer. Het is zeer waarschijnlijk dat zakelijke energie wij zelf nog zullen meemaken dat de meeste grote beslissingen over ons lichaam en onze gezondheid genomen worden door computeralgoritmen als Watson. En dat is niet per se slecht nieuws.